sjieër

Van Wiktionary

e deil sjieëre [1]
'n sjieër [2] mit e beukske d'rtösse

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjieër v /ʃìæ̯̈r/

  1. (gesjieër) e gereidsjap (meis van metaal) womit me stóf en pepier kan knippe, bestäöndje oet twieë metser die langsein aaf in 'n rechte lien snieje; dees metser bewaege langsein aaf door 'n sjroef; dees bewaeging wuuert veroearzaak mitte vingere
  2. (meziek) 'ne pepietter waat m'n op 't blaosinsterment kan zitte
  3. (bieëster) e liefdeil bie sómmige sjaolbieëster womit die nao dinger kónne griepe (wie bie krabben en kreefte)
  4. (bie 't roebbedoeppe) de gestrèkdje wies- en middevinger
Aafbraeking
  • sjieër
Net get anges gesjreve
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'n botte sjieër: 'n ónvruntjelik vrouwmis, veural ein waat zich euveral mit mèntj te mótte mujje
    Dao mós die botte sjieër ouch zoea nuuedig mitte moel tössekómme.
  • 'n Gewuuen sjieër haet meis 'ne smalen en 'ne breie kantj.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjieër sjieëre sjieëren
IPA /ʃìæ̯̈r/ /ʃìæ̯̈re/ /ʃìæ̯̈ren/
dim. sjrif sjieërke sjieërken sjieërkes
IPA /ʃìæ̯̈r̥kʲe/ /ʃìæ̯̈r̥kʲen/ /ʃìæ̯̈r̥kʲes/ /ʃìæ̯̈r̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]


Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

Sjieër m /ʃìæ̯̈r/

  1. (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur manskaerele (in gebroek toet ±1935)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Sjieër" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Sjieër
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 45.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Sjieër Sjieëre Sjieëren
IPA /ʃìæ̯̈r/ /ʃìæ̯̈re/ /ʃìæ̯̈ren/
dim. sjrif Sjieërke Sjieërken Sjieërkes
IPA /ʃìæ̯̈r̥kʲe/ /ʃìæ̯̈r̥kʲen/ /ʃìæ̯̈r̥kʲes/ /ʃìæ̯̈r̥kʲez/
dat. sjrif Sjieër Sjieëre Sjieëren
IPA /ʃìæ̯̈r/ /ʃìæ̯̈re/ /ʃìæ̯̈ren/

In anger spraoke[bewirk]