superlatief

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

superlatief m /sʉ̜pə̽rla'tif/

  1. (spraoklieër) 'ne vorm van e bieveugelik naamwaord wobie ein zaak mit alle anger vergeleke wuuert
Raod

d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.

Aafbraeking
  • su-per-la-tief

Grammaer[bewirk]

De superlatief wuuert meis gevörmp door "-ste" achtere stam te zitte: naat - naatste, drök - drökste. Bie sómmige bieveugelike naamwäörd truuedj dan verstoeating op: aa~d - aa\dste; bie anger bieveugelike naamwäörd juus 'n verangering nao sleiptoean wodoor de kwaliteit vanne klinker verangert: sjoea\n - sjoo~nste, druue\g - dreu~gste, roea\d - roo~dste. Bieveugelike naamwäörd die oetgaon op 'ne klinker kriege nag 'n "-t-" (of "-d-" wen etymologisch verantjwaord) daotösse: slaw - slawtste, blaw - blawtste, bliej - bliedste; bie angere slietj juus e deil aaf: wildj - wiljste, jónk - jóngste. Wiejer guuef 't nag 'n klein groep ónregelmieësige vörm, wie good - bèste.

Wen 'ne superlatief apaart steit van 't waord wo 't biehuuert, kump meis "'t" daoveur, meh wen det grammatikaal pas kan det ouch 'n anger lidwaord zeen: Kläöske rentj 't helste. - Piet is de jóngste vanne kinjer.

Bie 'n hieël klein aantal superlatieve volsteit 'nen oetgank op allein "-s" es 't es e biewaord gebroek wuuert; allewiel blief dit meis bepirk toet oetdrökkinge: Haol vater klinken 't hels.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif superlatief superlatieve superlatieven
IPA /sʉ̜pə̽rla'tif/ /sʉ̜pə̽rla'tiv/ /sʉ̜pə̽rla'tive/ /sʉ̜pə̽rla'tiven/
dim. sjrif superlatiefke superlatiefken superlatiefkes
IPA /sʉ̜pə̽rla'tifkʲe/ /sʉ̜pə̽rla'tifkʲen/ /sʉ̜pə̽rla'tifkʲes/ /sʉ̜pə̽rla'tifkʲez/
dat. sjrif superlatief superlatieve superlatieven
IPA /sʉ̜pə̽rla'tif/ /sʉ̜pə̽rla'tiv/ /sʉ̜pə̽rla'tive/ /sʉ̜pə̽rla'tiven/

In anger spraoke[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

superlatief /sʉ̜pə̽rla'tif/

  1. mit betrèkking toette [↑]
Aafbraeking
  • su-per-la-tief

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif superlatieve superlatieven superlatieve superlatief superlatieve superlatief superlatief
IPA /sʉ̜pə̽rla'tìve/ /sʉ̜pə̽rla'tìven/ /sʉ̜pə̽rla'tìve/ /sʉ̜pə̽rla'tif/ /sʉ̜pə̽rla'tiv/ /sʉ̜pə̽rla'tìve/ /sʉ̜pə̽rla'tif/ /sʉ̜pə̽rla'tiv/ /sʉ̜pə̽rla'tif/ /sʉ̜pə̽rla'tiv/
kómparatief sjrif superlatievere superlatieveren superlatiever superlatiever superlatiever superlatiever superlatievert
IPA /sʉ̜pə̽rla'tìvərə/ /sʉ̜pə̽rla'tìvərən/ /sʉ̜pə̽rla'tìvər/ /sʉ̜pə̽rla'tìvər/ /sʉ̜pə̽rla'tìvər/ /sʉ̜pə̽rla'tìvər/ /sʉ̜pə̽rla'tìvər̥t/ /sʉ̜pə̽rla'tìvərd/
superlatief sjrif superlatiefste superlatiefsten superlatiefste superlatiefste superlatiefste superlatiefste superlatiefste
IPA /sʉ̜pə̽rla'tifste/ /sʉ̜pə̽rla'tifsten/ /sʉ̜pə̽rla'tifste/ /sʉ̜pə̽rla'tifste/ /sʉ̜pə̽rla'tifste/ /sʉ̜pə̽rla'tifste/ /sʉ̜pə̽rla'tifste/
partitief sjrif superlatiefs
IPA /sʉ̜pə̽rla'tifs/ /sʉ̜pə̽rla'tìvz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) superlatiefs (toe) (wie) superlatief (geer)
IPA /wì: sʉ̜pə̽rla'tifs tú:/ /wì: sʉ̜pə̽rla'tif ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) superlatievers (toe) (wie) superlatievertj (geer)
IPA /wì: sʉ̜pə̽rla'tìvər̥s tú:/ /wì: sʉ̜pə̽rla'tìvər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

superlatief /sʉ̜pə̽rla'tif/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • su-per-la-tief

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif superlatief
IPA /sʉ̜pə̽rla'tif/ /sʉ̜pə̽rla'tiv/
kómparatief sjrif superlatiever
IPA /sʉ̜pə̽rla'tìvər/
superlatief sjrif superlatiefste
IPA /sʉ̜pə̽rla'tifste/