van

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Veurzitsel[bewirk]

Lemma[bewirk]

van /ván ~ vàn/

  1. guuef de aafstamming of d'n oearsprónk aan
    Dem zien femielje kump van Postert.
    Det is zónne richtigen eine van Moeare; det zuus te-n ane korte nak.
  2. guuef aan waem d'n eigenieër is van get
    Det book is neet van mich; det is van Wim.
  3. guuef aan oet welche richting get kump
    De windj kump van 't zuje.
    Doe zuus d'n optoch al vanwieds kómme.
  4. wuuert gebroek bie e deil tiedsbepaolinge veur 't beginpuntj aan te gaeve
    Van diznach höbbe die e nuuj kiendje.
    Ich woon van 1980 in Mofert.
  5. wuuert gebroek veur 'n saort, veurbeeldj of óngerwerp aan te gaeve
    Dao is nieks oet van gezellig in Berg.
    Die höbbe get van tieëglazer bestèldj.
Raod

Veur oearsprónk noom dit veurzitsel d'n datief.

Aafbraeking
  • van
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Dao geit get/nieks van oet (naodrök op oet): Dae persoean/die persoeane tuintj/tuine gèn initiatief of aktiviteit.
  • 'ne boum van 'ne kaerel/jóng/miens/vent: wuuertj gezag wen emes hieël breid is geboewdj
  • van achter ... (oet)
    Gans ónverhöds sprónge die van achter 'ne stroek oet op 't paedje.
    Die kat zitj van achtere roet te kieke.
  • van ... aaf aan: vanaaf 't puntj ...
    Van begins aaf aan zeen v'r verkieërd aan 't werk gegange.

Verbuging[bewirk]

predikatief inkelvaad mannelik inkelvaad vrouwelik inkelvaad ónziejig mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif van vanne vannen vanne van 't
vant
vanne
IPA /ván/ /vánə/ /vánən/ /vánə/ /vánət/
/ván̥t/
/vánəd/
/vánd/
/vánə/
dat. sjrif van vangene vangenen vangen vange vangen vangen
vange
IPA /ván/ /váŋɣənə/ /váŋɣənən/ /váŋɣən/ /váŋɣə/ /váŋɣən/ /váŋɣən/
/váŋɣə/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

[4]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

van /ván ~ vàn/

  1. neet-wirkwäördelike res van e wirkwaord beginnendj mit van-
Aafbraeking
  • van