Naar inhoud springen

Ulespegel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]
Ulespegel

Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

Ulespegel m /ʉ̜́:ləspɛ́:ʝel/

  1. (eigenaam) 'ne ströbber oet aaj verhaole
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Ulespegel" mit 'n houflètter. Dao zeen nag anger beteikenisse; dees kan me vinjen ónger "ulespegel" mit klein lètter.

Aafbraeking
  • U-le-spe-gel
Samestèlling
Zagswies
  • "De miensen hate mich," zag Ulespegel, "mer ich höb 't d'rhaer gemaak."
  • "Det is éin!" zag Ulespegel, doe sloog/stook t'r zie moder ein oug oet: Det wuuert es wiets gezag es emes "Det is éin!" zaet.
  • "Ich gaon gaer bergop!" zag Ulespegel, "went dan kan ich dalik ouch bergaaf." = 'n Wiets veur es emes mote haet mit 't beklumme van 'n verhuueging.
  • "'t Mót nöt zeen op 't blasse," zag Ulespegel; doe sjoeldje d'r zich achter 'n smeelj: 'n wiets, went 'n smeelj is dun es dus óngesjik es 'n sjoelplaats.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Ulespegel
IPA /ʉ̜́:ləspɛ́:ʝel/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Ulespegel
IPA /ʉ̜́:ləspɛ́:ʝel/

In anger spraoke

[bewirk]