aafraekene

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aafraekene (Nederlands: afrekenen)

Verveuging

raekent aaf, raekende aaf, aafgeraekend


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich raeken get aaf mer ich raeken get aaf det ich get aafraeken ich höb get aafgeraekendj
IPA /ɪç rɛ́:kʲen ɣæd 'á:f/ /mær‿ɪ̽ç rɛ́:kʲen ɣæd 'á:f/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd 'á:fr̥ɛ́:kʲen/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:fɣ̊ərɛ́:kʲeɲɟ/

aafraekene /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/

  1. (óneuvergenkelik) (euvergenkelik) 'nen aankoup of 'n sjoud gans betale; betale waat get kump
Raod

Es 't waord wuuert gesjèdj kan 't veurveugsel 'ne stoeattoean kriege; veural inne euverdrechtelike beteikenis oete zagswies, en ummer anen inj van 'n zats: Ich raeken dao veur good mit aa\f.

Aafbraeking
  • aaf-rae-ke-ne
Aafleijinge
Samestèlling
Zagswies
  • aafraekene mit get > örges mit aafraekene: zörge det me noeatj mieë las haet van e zeker perbleem
    Ich raeken noe veur good aaf mit die muus; ich höb de ganse zölder vol gezatj mit valle.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aafraeken aafraekens aafraekentj aafraekene aafraekenen aafraekentj aafraekene aafraekenen aafraekenendj
IPA /á:fr̥ɛ́:kʲen/ /á:fr̥ɛ́:kʲen̥s/ /á:fr̥ɛ́:kʲenz/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲ̊c/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟ/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽nen/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲ̊c/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟ/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽nen/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽neɲɟ/
vergangen tied sjrif aafraekendje aafraekendjen aafraekendjes aafraekendje aafraekendjen aafraekendje aafraekendjen aafraekendje aafraekendjen aafraekendje aafraekendjen aafgeraekendj
IPA /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟe/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟen/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟes/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟez/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟe/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟen/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟe/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟen/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟe/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟen/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟe/ /á:fr̥ɛ́:kʲeɲɟen/ /á:fɣ̊ərɛ́:kʲeɲɟ/
gebi-jjendje wies sjrif raeken aaf! raekene-v'r aaf raekentj aaf!
raeken aaf!
IPA /rɛ́:kʲen á:f/ /rɛ́:kʲen á:v/ /r̥ɛ́:kʲe̽never á:f/ /r̥ɛ́:kʲe̽never á:v/ /rɛ́:kʲeɲɟ á:f/
/rɛ́:kʲen á:f/
/rɛ́:kʲeɲɟ á:v/
/rɛ́:kʲen á:v/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aafraekene aafraekenen aafgeraeken ó aafraekene aafraekenen aafraekenentaere aafraekenentaeren aafgeraekene aafgeraekenen
IPA /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽nen/ /á:fɣ̊ərɛ́:kʲen/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽nen/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽nen̥'tɛ̀:re/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽nen̥'tɛ̀:ren/ /á:fɣ̊ərɛ́:kʲe̽ne/ /á:fɣ̊ərɛ́:kʲe̽nen/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aafraekene ó /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/

  1. (gerundium) gerundium II van aafraekene
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aaf-rae-ke-ne

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aafraekene aafraekenen
IPA /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽nen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aafraekene aafraekenen
IPA /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/ /á:fr̥ɛ́:kʲe̽nen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aafraekene /á:fr̥ɛ́:kʲe̽ne/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aafraekene (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aafraekene (in naevezats)
Aafbraeking
  • aaf-rae-ke-ne
Variaasje