aandurve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich durf get aan mer ich durf get aan det ich get aandurf ich höb get aangedurf
IPA /ɪʝ dø̀r̥f çæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ dø̀r̥f çæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:ndø̀r̥f/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣədø̀r̥f/

aandurve /á:ndǿrvə/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑aandörve
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Aafbraeking
  • aan-dur-ve
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aandurf aandurfs aandurf aandurve aandurven aandurf aandurve aandurven aandurvendj
IPA /á:ndø̀r̥f/ /á:ndø̀rv/ /á:ndø̀r̥fs/ /á:ndø̀rvz/ /á:ndø̀r̥f/ /á:ndø̀rv/ /á:ndǿrvə/ /á:ndǿrvən/ /á:ndø̀r̥f/ /á:ndø̀rv/ /á:ndǿrvə/ /á:ndǿrvən/ /á:ndǿrvəɲɟ/
vergangen tied sjrif aandurfdje aandurfdjen aandurfdjes aandurfdje aandurfdjen aandurfdje aandurfdjen aandurfdje aandurfdjen aandurfdje aandurfdjen gedurf
IPA /á:ndø̀rvɟə/ /á:ndø̀rvɟən/ /á:ndø̀rvɟəs/ /á:ndø̀rvɟəz/ /á:ndø̀rvɟə/ /á:ndø̀rvɟən/ /á:ndø̀rvɟə/ /á:ndø̀rvɟən/ /á:ndø̀rvɟə/ /á:ndø̀rvɟən/ /á:ndø̀rvɟə/ /á:ndø̀rvɟən/ /ɣə'dø̀r̥f/ /ɣə'dø̀rv/
gebi-jjendje wies sjrif durf aan! durve-v'r aan durftj aan!
durf aan!
IPA /dø̀rv á:n/ /dǿrvəvər á:n/ /dø̀rvɟ á:n/
/dø̀rv á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aandurve aandurven gedurf ó aandurve aandurven aandurventaere aandurventaeren e en
IPA /á:ndǿrvə/ /á:ndǿrvən/ /ɣə'dø̀r̥f/ /ɣə'dø̀rv/ /á:ndǿrvə/ /á:ndǿrvən/ /á:ndǿrvən̥'tɛ̀:re/ /á:ndǿrvən̥'tɛ̀:ren/ /ə/ /ən/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aandurve ó /á:ndǿrvə/

  1. (gerundium) gerundium II van aandurve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-dur-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aandurve aandurven
IPA /á:ndǿrvə/ /á:ndǿrvən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aandurve aandurven
IPA /á:ndǿrvə/ /á:ndǿrvən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aandurve /á:ndǿrvə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aandurve (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aandurve (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-dur-ve
Variaasje