aanhöbbe

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aanhöbbe (Nederlands: aanhebben)

• Mofers: aa~nhöbbe

Verveuging

haet aan, hauw aan, aangehad

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich höb get aan	mer ich höb get aan	det ich get aanhöb	ich höb get aangadj
IPA	/ɪç hœb ʝæd 'á:n/	/mær‿ɪ̽ç hœb ʝæd 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nœb/	/ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣaɟ/

aanhöbbe /á:nœbə/

1. (euvergenkelik) (specefieke) kleier óm 't lief höbbe

Aafbraeking

• aan-höb-be

Verwantje wäörd

• aandoon

Samestèlling

• aan- + höbbe

Zagswies

• get aanhöbbe: kleier óm 't lief höbbe
• nieks aanhöbbe:
  1. gèn kleier óm 't lief höbbe
  2. (euverdrechtelik) slechte kleier óm 't lief höbbe

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aanhöb		aanhöbs †aanhaes		aanhaet		aanhöbbe	aanhöbben	aanhöb		aanhöbbe	aanhöbben	aanhöbbendj
	IPA	/á:nœb/		/á:nœb̥s/ /á:nɛ̀:s/	/á:nœbz/ /á:nɛ̀:z/	/á:nɛ̀:t/	/á:nɛ̀::d/	/á:nœbə/	/á:nœbən/	/á:nœb/		/á:nœbə/	/á:nœbən/	/á:nœbəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aanhaw ↓aanhaj ↓aanhad		aanhads		aanhaw ↓aanhaj ↓aanhad		aanhawwe ↓aanhajje ↓aanhadde	aanhawwen ↓aanhajjen ↓aanhadden	aanhadj		aanhawwe ↓aanhajje ↓aanhadde	aanhawwen ↓aanhajjen ↓aanhadden	aangadj
	IPA	/á:nàu̯/ /á:nài̯/ /á:nad/		/á:nad̥s/	/á:nadz/	/á:nàu̯/ /á:nài̯/ /á:nad/		/á:náwə/ /á:nájə/ /á:nadə/	/á:náwən/ /á:nájən/ /á:nadən/	/á:naɟ/		/á:náwə/ /á:nájə/ /á:nadə/	/á:náwən/ /á:nájən/ /á:nadən/	/á:nɣaɟ/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	aanhej		aanheds ↓aanhejts		aanhej		aanhejje	aanhejjen	aanhedj		aanhejje	aanhejjen	aangadj
	IPA	/á:næ̀i̯/		/á:næd̥s/ /á:næ̀i̯ts/	/á:nædz/ /á:næ̀i̯dz/	/á:næ̀i̯/		/á:nǽje/	/á:nǽjen/	/á:næɟ/		/á:nǽje/	/á:nǽjen/	/á:nɣaɟ/
gebi-jjendje wies (hujigen tied)	sjrif			höb aan!				höbbe-v'r aan		höbtj aan!
	IPA			/hœb á:n/				/hœbəvər á:n/		/hœbɟ á:n/
gebi-jjendje wies (vergangen tied)	sjrif			haw aan!				hawwe-v'r aan		hadj aan!
	IPA			/hàu̯ á:n/				/háwəvər á:n/		/haɟ á:n/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aanhöbbe	aanhöbben	—		aanhöbbe	aanhöbben	aanhöbbentaere		aanhöbbentaeren		aangehöbbe		aangehöbben
	IPA	/á:nœbə/	/á:nœbən/	—		/á:nœbə/	/á:nœbən/	/á:nœbən̥'tɛ̀:re/		/á:nœbən̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣəhœbə/		/á:nɣəhœbən/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aanhöbbe

Frans: porter Ieslandjs: vera í(is:) Ingels: have on, wear Japans: 着る(ja:) Koreaans: 쓰다(ko:)

Nederlandjs: aanhebben, dragen Pools: nosić(pl:) Pruus: anhaben Spaans: vestir Zweeds: ha på sig

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aanhöbbe ó /á:nœbə/

1. (gerundium) gerundium II van aanhöbbe
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aan-höb-be

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aanhöbbe	aanhöbben	—
	IPA	/á:nœbə/	/á:nœbən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aanhöbbe	aanhöbben	—
	IPA	/á:nœbə/	/á:nœbən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aanhöbbe /á:nœbə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanhöbbe (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanhöbbe (in naevezats)

Aafbraeking

• aan-höb-be

Variaasje

• (in houfzats) höbbe aan