aansloeter

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aansloeter m /á:n̥sl̥ú:tər/

  1. (lètterlik) emes of get det get aansluutj
  2. 'n kaart bie 't jokeren of 'ne stein bie rummikub dae drek aan te ligken is bie e bestäöndje zètje
    Ich kan nieks eweggoeaje, went det zeen allemaol aansloeters die ich inne henj höb.
Aafbraeking
  • aan-sloe-ter
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • 'nen halven aansloeter: 'n kaart of 'ne stein dae net neet aan te ligken is
    Wen e zètje van twieë, drie en veer ligk, zeen d'n aos enne vief aansloeters en is de zès 'nen halven aansloeter.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aansloeter aansloeters
IPA /á:n̥sl̥ú:tər/ /á:n̥sl̥ú:tər̥s/ /á:n̥sl̥ú:tərz/
dim. sjrif aansluterke aansluterken aansluterkes
IPA /á:n̥sl̥ʉ̜́:tə̽r̥kə/ /á:n̥sl̥ʉ̜́:tə̽r̥kən/ /á:n̥sl̥ʉ̜́:tə̽r̥kəs/ /á:n̥sl̥ʉ̜́:tə̽r̥kəz/
dat. sjrif aansloeter aansloeters
IPA /á:n̥sl̥ú:tər/ /á:n̥sl̥ú:tər̥s/ /á:n̥sl̥ú:tərz/