Naar inhoud springen

akklemaasje

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

akklemaasje v /akl̥ə'má:ʃə/

  1. 'ne vorm van instumming of bestaetiging bie 'n vergadering of 'n verkeziging, wobie m'n es e gehieël instump door te sjrieëven of te klappe
Aafbraeking
  • ak-kle-maa-sje
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif akklemaasje akklemaasjen akklemaasjes
IPA /akl̥ə'má:ʃə/ /akl̥ə'má:ʃən/ /akl̥ə'má:ʃəs/ /akl̥ə'má:ʃəz/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]