bèd
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
bèd ó /be̞d/
- e vlaak muibel, gemaak veur op te slaope
- de baom van get, wie 'n reveer of 'n óngerlaog van 'ne waeg
- 'n verhuuegdje plaats innen haof, wo me blomen of moos duit kwieëke
- Aafbraeking
- bèd
- Synoniem
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- emes oet 't bèd belle: einen neet ekspres wakker make door 'm op te bellen of bie dem aan te belle
- Dae naef van mich is zónne sjoeane; dae beltj mich geregeldj oet 't bèd.
- in 't bèd ligke te sjörge: get ligke te drejjen in 't bèd doordet me neet kan slaope
- Ich kós diznach neet slaope; ich höb allein mer in 't bèd ligke te sjörge.
- neet van bèd op struue kómme: neet aan zie werk kómme wie me det dach te doon
- Doe bös de gansen tied meh get 'nt klómmele; doe kums meh neet van bèd op struue.
- oet 't bèd gevalle zeen: slechte zin höbbe
- op 't bèd: zowaal fysiek op 't bèd es óngere lakes (Nederlandjs: in bed)
- De sprei ligk al op 't bèd
- Mam waas kepót; die haet zich al op 't bèd gelag.
- op 't bèd ligke (Nederlandjs: in bed liggen)
- zie bèd is gesprèdj: veur zien toekóms is door anger luuj gezörg gewore
- Ich bön slum gewaes. Ich höb mich 'ne rieke miens getrouwdj; mie bèd is gesprèdj.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | bèd | bèdder | ||
| IPA | /be̞d/ | /be̞der/ | |||
| dim. | sjrif | bèdje | bèdjen | bèdjes | |
| IPA | /be̞ce/ | /be̞cen/ | /be̞ces/ | /be̞cez/ | |
| dat. | sjrif | bèd | bèdder | ||
| IPA | /be̞d/ | /be̞der/ | |||
In anger spraoke[bewirk]
[1]
