bóksegluif

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bóksegluif v /bʊksəɣlœ̀i̯f/

  1. (kleier) d'n äöpening ane veurkantj van 'n bóks mit e lepke stóf det toegemaak kan waere mit e ritsversloet of mit knuip
    Doe mós tich die bóksegluif 'ns toedoon, went anges vluug t'r dich dalik nag eweg.
Raod

Dit waord wuuert dökker aafgekortj toet "gluif".

Aafbraeking
  • bók-se-gluif
Synonieme
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 87.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bóksegluif bóksegluive bóksegluiven
IPA /bʊksəɣlœ̀i̯f/ /bʊksəɣlœ̀i̯v/ /bʊksəɣlœ́i̯ve/ /bʊksəɣlœ́i̯ven/
dim. sjrif bóksegluifke bóksegluifken bóksegluifkes
IPA /bʊksəɣlœ̀i̯fkʲe/ /bʊksəɣlœ̀i̯fkʲen/ /bʊksəɣlœ̀i̯fkʲes/ /bʊksəɣlœ̀i̯fkʲez/

In anger spraoke[bewirk]