begleiing

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

begleiing v /bə'ɣlɛ̀jɪŋ/

  1. (alternatief) anger spèlling veur begleijing
Raod

Dees spèlling maag m'n ouch gebroeke veur 't waord. 't Gebroek is neet stuuerendj en wuuert dus neet aafgeraoje.

Aafbraeking
  • be-glei-ing