bleik

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

bleik /blɛ́i̯kʲ/

1. gering of zwaak van kluuer, 'n neet intensieve, klaor kluuer höbbendj
2. dóffer van kluuer es ieëre

Aafbraeking

• bleik

Net get anges gesjreve

• bleek, blik

Aafleijinge

• bleike
• bleikmiemert
• doeadsbleik, liekbleik

Verwantje wäörd

• blank, blas, peeps, vaal, wit

Zagswies

• 'n bleike bet: 'n bleike vrouw
• zoea bleik wie de wandj: hieël bleik
• zoea bleik wie e leik: ram bleik

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 82.

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	bleike	bleiken	bleike	bleik		bleike	bleik		bleik
	IPA	/blɛ́i̯kʲe/	/blɛ́i̯kʲen/	/blɛ́i̯kʲe/	/blɛ́i̯kʲ/	/blɛ́i̯gʲ/	/blɛ́i̯kʲe/	/blɛ́i̯kʲ/	/blɛ́i̯gʲ/	/blɛ́i̯kʲ/	/blɛ́i̯gʲ/
kómparatief	sjrif	bleikere	bleikeren	bleiker	bleiker		bleiker	bleiker		bleikert
	IPA	/blɛ́i̯kʲərə/	/blɛ́i̯kʲərən/	/blɛ́i̯kʲər/	/blɛ́i̯kʲər/		/blɛ́i̯kʲər/	/blɛ́i̯kʲər/		/blɛ́i̯kʲər̥t/	/blɛ́i̯kʲərd/
superlatief	sjrif	bleikste	bleiksten	bleikste	bleikste		bleikste	bleikste		bleikste
	IPA	/blɛ́i̯kste/	/blɛ́i̯ksten/	/blɛ́i̯kste/	/blɛ́i̯kste/		/blɛ́i̯kste/	/blɛ́i̯kste/		/blɛ́i̯kste/
partitief	sjrif									bleiks
	IPA									/blɛ́i̯ks/	/blɛ́i̯gz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) bleiks (toe)	(wie) bleik (geer)
	IPA	/wì: blɛ́i̯ks tú:/	/wì: blɛ́i̯kʲ ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) bleikers (toe)	(wie) bleikertj (geer)
	IPA	/wì: blɛ́i̯kʲər̥s tú:/	/wì: blɛ́i̯kʲər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

• Frans: pâle, blafard
• Hindi: पीला^(hi:)
• Ingels: pale
• Nederlandjs: bleek^(nl:)
• Pruus: bleich, blass
• Spaans: pálido
• Zweeds: blek

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bleik v /blɛ́i̯kʲ/

1. e graasveldj worop de was te bleike gelag waerdje in 't zónleech

   Witte waas kreegs te-n allein door die inne zón oppe bleik te ligke.

2. e middel det matterjaal duit bleike door kluuerstóffen aaf te braeke

   Dooch tich get bleik in die wc; dan zuutj die zoea weer baeter oet.

Aafbraeking

• bleik

Verwantje wäörd

• bläötsel
• [2] chloear

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 82.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	bleik		bleike	bleiken
	IPA	/blɛ́i̯kʲ/	/blɛ́i̯gʲ/	/blɛ́i̯kʲe/	/blɛ́i̯kʲen/
dim.	sjrif	bleikske	bleiksken	bleikskes
	IPA	/blɛ́i̯kskʲe/	/blɛ́i̯kskʲen/	/blɛ́i̯kskʲes/	/blɛ́i̯kskʲez/

In anger spraoke

[1]

• Ingels: bleachfield
• Nederlandjs: bleek g, bleekweide g
• Spaans: lavadero m

[2]

• Nederlandjs: bleekmiddel ó

Eigenaam

Lemma

de Bleik v /blɛ́i̯kʲ/

1. (veldjnaam) 't stök gróndj oppen Diek ane noordkantj naeve de brögk

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Bleik" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Bleik

Zagswies

• oppe Bleik

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Bleik		—
	IPA	/blɛ́i̯kʲ/	/blɛ́i̯gʲ/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

Biewaord

Neet-lemma

bleik /blɛ́i̯kʲ/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• bleik

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	bleik
	IPA	/blɛ́i̯kʲ/	/blɛ́i̯gʲ/
kómparatief	sjrif	bleiker
	IPA	/blɛ́i̯kʲər/
superlatief	sjrif	bleikste
	IPA	/blɛ́i̯kste/

Wirkwaord

Neet-lemma

bleik /blɛ́i̯kʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bleike
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van bleike
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van bleike
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bleike
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van bleike

Aafbraeking

• bleik

Variaasje

• [6] bleiktj

Wirkwaord

Neet-lemma

bleik /blɛ́i̯kʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van blieke
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van blieke

Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking

• bleik

Variaasje

• ↑bleek