Naar inhoud springen

blikseme

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

blikseme (Nederlands: bliksemen)

Sinneniem
Verveuging

bliksemp, bliksemde, gebliksemp


blikseme

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

blikseme /blɪkse̽me/

  1. (óneuvergenkelik) (ónpersuuenlik) lektrisch óntlajen inne lóch wodoor leechter te zeen valle
Aafbraeking
  • blik-se-me
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • 't Bliksemp:
    1. (lètterlik) Dao is bliksem inne lóch.
    2. Dien óngergood is óngemèndj good zichbaar.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif bliksemp bliksemendj
IPA /blɪksem̥p/ /blɪksemb/ /blɪkse̽meɲɟ/
vergangen tied sjrif bliksemdje bliksemdjen gebliksemb
gebliksemp
IPA /blɪksemɟe/ /blɪksemɟen/ /ɣə'blɪksemb/
gebi-jjendje wies sjrif bliksem! bliksemtj!
IPA /blɪksem/ /blɪksem̥c/ /blɪksemɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif blikseme bliksemen gebliksem ó blikseme bliksemen bliksementaere bliksementaeren geblikseme gebliksemen
IPA /blɪkse̽me/ /blɪkse̽men/ /ɣə'blɪksem/ /blɪkse̽me/ /blɪkse̽men/ /blɪkse̽men̥'tɛ̀:re/ /blɪkse̽men̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'blɪkse̽me/ /ɣə'blɪkse̽men/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

blikseme ó /blɪkse̽me/

  1. (gerundium) gerundium II van blikseme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • blik-se-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blikseme bliksemen
IPA /blɪkse̽me/ /blɪkse̽men/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif blikseme bliksemen
IPA /blɪkse̽me/ /blɪkse̽men/