blokhut

Van Wiktionary

'n blokhut in aanboew

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blokhut v /blɒkøt/

  1. (boewkónde) 'n hut die opgeboewdj is oet boumstem
Aafbraeking
  • blok-hut
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blokhut blokhutte blokhutten
IPA /blɒkøt/ /blɒkød/ /blɒkøtə/ /blɒkøtən/
dim. sjrif blokhutje blokhutjen blokhutjes
IPA /blɒkøcə/ /blɒkøcən/ /blɒkøcəs/ /blɒkøcəz/

In anger spraoke[bewirk]