brónke

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

brónke (Nederlands: mokken, pruilen)

Sinneniem
Verveuging

brónk, brónkde, gebrónk


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

brónke /brʊ́ŋ̊kə/

  1. (synoniem) (óneuvergenkelik) anger waord veur moekke
Aafbraeking
  • brón-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zitte te brónke
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 93.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif brónk brónks brónk brónke brónken brónk brónke brónken brónkendj
IPA /brʊ́ŋ̊k/ /brʊ́ŋg/ /brʊ́ŋ̊ks/ /brʊ́ŋgz/ /brʊ́ŋ̊k/ /brʊ́ŋg/ /brʊ́ŋ̊kə/ /brʊ́ŋ̊kən/ /brʊ́ŋ̊k/ /brʊ́ŋg/ /brʊ́ŋ̊kə/ /brʊ́ŋ̊kən/ /brʊ́ŋ̊kəɲɟ/
vergangen tied sjrif brónkdje brónkdjen brónkdjes brónkdje brónkdjen brónkdje brónkdjen brónkdje brónkdjen brónkdje brónkdjen gebrónk
IPA /brʊ́ŋgɟə/ /brʊ́ŋgɟən/ /brʊ́ŋgɟəs/ /brʊ́ŋgɟəz/ /brʊ́ŋgɟə/ /brʊ́ŋgɟən/ /brʊ́ŋgɟə/ /brʊ́ŋgɟən/ /brʊ́ŋgɟə/ /brʊ́ŋgɟən/ /brʊ́ŋgɟə/ /brʊ́ŋgɟən/ /ɣə'brʊ́ŋ̊k/ /ɣə'brʊ́ŋg/
gebi-jjendje wies sjrif brónk! brónke-v'r brónktj!
brónk!
IPA /brʊ́ŋ̊k/ /brʊ́ŋg/ /brʊ́ŋ̊kəvər/ /brʊ́ŋ̊kc/
/brʊ́ŋ̊k/
/brʊ́ŋgɟ/
/brʊ́ŋg/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif brónke brónken gebrónk ó brónke brónken brónkentaere brónkentaeren gebrónke gebrónken
IPA /brʊ́ŋ̊kə/ /brʊ́ŋ̊kən/ /ɣə'brʊ́ŋ̊k/ /ɣə'brʊ́ŋg/ /brʊ́ŋ̊kə/ /brʊ́ŋ̊kən/ /brʊ́ŋ̊kən̥'tɛ̀:re/ /brʊ́ŋ̊kən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'brʊ́ŋ̊kə/ /ɣə'brʊ́ŋ̊kən/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brónke ó /brʊ́ŋ̊kə/

  1. (gerundium) gerundium II van brónke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • brón-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif brónke brónken
IPA /brʊ́ŋ̊kə/ /brʊ́ŋ̊kən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif brónke brónken
IPA /brʊ́ŋ̊kə/ /brʊ́ŋ̊kən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brónke /brʊ́ŋ̊kə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van brónke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van brónke
Aafbraeking
  • brón-ke