brulle

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

brulle /brǿlə/

  1. (óneuvergenkelik) hieël hel toete van 'n koe
  2. (óneuvergenkelik) hieël hel bäöke (gezag van luuj)
Aafbraeking
  • brul-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • brulle wie 'n koe: hieël hel bäöke (gezag van luuj)
  • brulle wie 'ne lieëw: hieël hel sjrieëve
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 93.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif brul bruls brultj brulle brullen brultj brulle brullen brullendj
IPA /brø̀l/ /brø̀l̥s/ /brø̀lz/ /brø̀ʎ̥c/ /brø̀ʎɟ/ /brǿlə/ /brǿlən/ /brø̀ʎ̥c/ /brø̀ʎɟ/ /brǿlə/ /brǿlən/ /brǿləɲɟ/
vergangen tied sjrif bruldje bruldjen bruldjes bruldje bruldjen bruldje bruldjen bruldje bruldjen bruldje bruldjen gebruldj
IPA /brø̀ʎɟə/ /brø̀ʎɟən/ /brø̀ʎɟəs/ /brø̀ʎɟəz/ /brø̀ʎɟə/ /brø̀ʎɟən/ /brø̀ʎɟə/ /brø̀ʎɟən/ /brø̀ʎɟə/ /brø̀ʎɟən/ /brø̀ʎɟə/ /brø̀ʎɟən/ /ɣə'brø̀ʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif brul! brulle-v'r brultj!
IPA /brø̀l/ /brǿləvər/ /brø̀ʎ̥c/ /brø̀ʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif brulle brullen gebrul ó brulle brullen brullentaere brullentaeren gebrulle gebrullen
IPA /brǿlə/ /brǿlən/ /ɣə'brø̀l/ /brǿlə/ /brǿlən/ /brǿlən̥'tɛ̀:re/ /brǿlən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'brǿlə/ /ɣə'brǿlən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brulle ó /brǿlə/

  1. (gerundium) gerundium II van brulle
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • brul-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif brulle brullen
IPA /brǿlə/ /brǿlən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif brulle brullen
IPA /brǿlə/ /brǿlən/


Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brulle /brø̀lə/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van brul
Aafbraeking
  • brul-le

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brulle /brǿlə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van brulle
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van brulle
Aafbraeking
  • brul-le