Naar inhoud springen

deensplichtig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

deensplichtig /dè:n̥spl̥ɪçtɪç/

  1. verplich in deens bie 't laeger door zie börgersjap
Aafbraeking
  • deens-plich-tig
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif deensplichtige deensplichtigen deensplichtige deensplichtig deensplichtige deensplichtig deensplichtig
IPA /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝen/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪç/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝ/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪç/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝ/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪç/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝ/
partitief sjrif deensplichtigs
IPA /dè:n̥spl̥ɪçtɪçs/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) deensplichtigs (toe) (wie) deensplichtig (geer)
IPA /wì: dè:n̥spl̥ɪçtɪçs tú:/ /wì: dè:n̥spl̥ɪçtɪç ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

deensplichtig /dè:n̥spl̥ɪçtɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • deens-plich-tig