deensplichtige

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

deensplichtige m /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/

  1. emes dae deensplichtig is in 't laeger
    E deil luuj góng es vriewilliger nao Indië, meh de meiste wore deensplichtige.
Aafbraeking
  • deens-plich-tige
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif deensplichtige deensplichtigen deensplichtige deensplichtigen
IPA /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝen/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif deensplichtige deensplichtigen deensplichtige deensplichtigen
IPA /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝen/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/ /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝen/

In anger spraoke[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

deensplichtige /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van deensplichtig
  2. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van deensplichtig
  3. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van deensplichtig
Aafbraeking
  • deens-plich-tige

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

deensplichtige /dè:n̥spl̥ɪçtɪʝe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van deensplichtige
Aafbraeking
  • deens-plich-tige