Naar inhoud springen

distel

Van Wiktionary
Zuuch ouch: Distel.

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

distel v (Nederlands: distel)

Verbuging

distele, distelke


'n distel

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

distel v /dɪstel/

  1. (plantje) e deil samegestèldjbleumige plantje mit stekelen ane blajer enne bloomköpkes, mit naam oete geslachte Carduus, Carlina (goldjdistel), Cirsium (vaerdistele), Eryngium (kruutsdistel) Silybum (mariadistel), Onopordum (waegdistel), Sonchus (toendistel)
  2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur toendistel
Aafbraeking
  • dis-tel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 101.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif distel disteledistelen
IPA /dɪstel/ /dɪste̽le//dɪste̽len/
dim. sjrif distelkedistelken distelkes
IPA /dɪste̽l̥kʲe//dɪste̽l̥kʲen/ /dɪste̽l̥kʲes//dɪste̽l̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: distel


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

distel g /'dɪs.təl/

  1. (plantje) distel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: disteldistels
dim.: disteltjedisteltjes