distel

Van Wiktionary
Zuuch ouch: Distel.

'n distel

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

distel v /dɪstel/

  1. (plantje) e deil samegestèldjbleumige plantje mit stekelen ane blajer enne bloomköpkes, mit naam oete geslachte Carduus, Carlina (goldjdistel), Cirsium (vaerdistele), Eryngium (kruutsdistel) Silybum (mariadistel), Onopordum (waegdistel), Sonchus (toendistel)
  2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur toendistel
Aafbraeking
  • dis-tel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 101.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif distel distele distelen
IPA /dɪstel/ /dɪste̽le/ /dɪste̽len/
dim. sjrif distelke distelken distelkes
IPA /dɪste̽l̥kʲe/ /dɪste̽l̥kʲen/ /dɪste̽l̥kʲes/ /dɪste̽l̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

distel g /'dɪs.təl/

  1. (plantje) distel

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: distel distels
dim.: disteltje disteltjes