duip

Van Wiktionary

d'n duip van e kindj

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

duip m /dœ́i̯p/

  1. (kirk) de plechtige hanjeling wobie de kop van emes ónger 't water gelag wuuert (of besprinkeldj wuuert mit water) wodoor emes opgenómme wuuert inne kirk enne zunj aafgewasse waere
Aafbraeking
  • duip
Variaasje
Aafleijinge
Zagswies
  • anen duip kómme: paeterome of paetertant waere van 'nen duipeling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 111.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif duip duipe duipen
IPA /dœ́i̯p/ /dœ́i̯b/ /dœ́i̯pe/ /dœ́i̯pen/
dim. sjrif duipke duipken duipkes
IPA /dœ́i̯pkʲe/ /dœ́i̯pkʲen/ /dœ́i̯pkʲes/ /dœ́i̯pkʲez/
dat. sjrif duip duipe duipen
IPA /dœ́i̯p/ /dœ́i̯b/ /dœ́i̯pe/ /dœ́i̯pen/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

duip /dœ́i̯p/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van duipe
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van duipe
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van duipe
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van duipe
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van duipe
Aafbraeking
  • duip
Variaasje