Naar inhoud springen

helling

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

helling v /hǽlɪŋ/

  1. e netuurlik aafloupendj vlaak
  2. 'nen hook van 'n lien of e vlaak mitten horizon
Aafbraeking
  • hel-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • 'n blinj helling: 'n helling die zoea stik is det me gaar nieks d'rachter kan zeen

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif helling hellingehellingen
IPA /hǽlɪŋ/ /hǽlɪŋe//hǽlɪŋen/
dim. sjrif hellingskehellingsken hellingskes
IPA /hǽlɪ̽ŋ̊skʲe//hǽlɪ̽ŋ̊skʲen/ /hǽlɪ̽ŋ̊skʲes//hǽlɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

['n blinj helling]