illemèntj

Lèmbörgsj

Oetspraok

• IPA: /ˈɪlɐmɪɲc/ (Ètsbergsj)

Aafkóms

• E Lèmbörgsj heimwaordj aafkómstig oed g'm Aadlèmbörgsje es Illamyntsch.

Zèlfstenjig naomswaordj

illemèntj ó

1. (Hoeaglèmbörgsj) De naom einer stóf die waenger sjemie neet mieër in versjèllendjer stöf tö splieten is.
2. (Hoeaglèmbörgsj) E-n óngerdeil einer gaedering.

Buging

(Hoeaglèmbörgsj)	inkelvaadj				mieëvaadj
	gans	avig	klènder	splintjer	gans	avig	klènder	splintjer
èègenersval	illemèntj	-	illemèntje	-	illemènj	-	illemèntjes	-
èègedómsval	illemèntjs	-	illemèntjes	-	illemènj	-	illemèntjes	-
richtingsval	illemèntjes	-	illemèntjeske	-	illemèntjese	-	illemèntjeskes	-
rèèksval	illemènje	-	illemèntje	-	illemènj	-	illemèntjes	-
veurwèrpsval	illemèntj	-	illemèntje	-	illemènj	-	illemèntjes	-
achterval		-		-		-		-
oetroopsval		-		-		-		-
middelsval		-		-		-		-

Euverzèttinger

    1. De naom einer stóf die waenger sjemie neet mieër in versjèllendjer stöf tö splieten is.

Ingelsj: element (en)

Nieëderlandjsj: element (nl) ó