kaokes

Van Wiktionary

e kaokes bevraore spinaasj

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kaokes ó /kɒ́:kəs/

  1. de wieväölheid die in eine gank gekaok kan waere
    Plök tich mer e kaokes boeane.
Aafbraeking
  • kao-kes
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 178.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kaokes kaokese kaokesen
IPA /kɒ́:kəs/ /kɒ́:kəz/ /kɒ́:kə̽sə/ /kɒ́:kə̽sən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kaokes kaokese kaokesen
IPA /kɒ́:kəs/ /kɒ́:kəz/ /kɒ́:kə̽sə/ /kɒ́:kə̽sən/