keule

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

keule /kø̀:lə/

  1. (euvergenkelik) de wörmdje aafveure van get, d'n temperatuur van get e bietjen ómlieëg bringe
    Dae witte wien kóns te-n 't bèste get keule door 'm innen ieskas te ligken ieës te dem aanbriks.
  2. (óneuvergenkelik) (reflexief) de wörmdje van zichzelf wegveure, zichzelf get keulder haje
Aafbraeking
  • keu-le
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 185.

Verkeuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif keul keuls keultj keule keulen keultj keule keulen keulendj
IPA /kø̀:l/ /kø̀:l̥s/ /kø̀:lz/ /kø̀:ʎ̥c/ /kø̀:ʎɟ/ /kø̀:lə/ /kø̀:lən/ /kø̀:ʎ̥c/ /kø̀:ʎɟ/ /kø̀:lə/ /kø̀:lən/ /kø̀:ləɲɟ/
vergangen tied sjrif keuldje keuldjen keuldjes keuldje keuldjen keuldje keuldjen keuldje keuldjen keuldje keuldjen gekeuldj
IPA /kø̀:ʎɟə/ /kø̀:ʎɟən/ /kø̀:ʎɟəs/ /kø̀:ʎɟəz/ /kø̀:ʎɟə/ /kø̀:ʎɟən/ /kø̀:ʎɟə/ /kø̀:ʎɟən/ /kø̀:ʎɟə/ /kø̀:ʎɟən/ /kø̀:ʎɟə/ /kø̀:ʎɟən/ /ɣə'kø̀:ʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif keul! keule-v'r keultj!
IPA /kø̀:l/ /kø̀:ləvər/ /kø̀:ʎ̥c/ /kø̀:ʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif keule keulen gekeul ó keule keulen keulentaere keulentaeren gekeule gekeulen
IPA /kø̀:lə/ /kø̀:lən/ /ɣə'kø̀:l/ /kø̀:lə/ /kø̀:lən/ /kø̀:lən̥'tɛ̀:re/ /kø̀:lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kø̀:lə/ /ɣə'kø̀:lən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keule ó /kø̀:lə/

  1. (gerundium) gerundium II van keule
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • keu-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif keule keulen
IPA /kø̀:lə/ /kø̀:lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif keule keulen
IPA /kø̀:lə/ /kø̀:lən/


Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keule /kø̀:lə/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van keul
Aafbraeking
  • keu-le

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keule /kø̀:lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keule
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keule
Aafbraeking
  • keu-le