kievel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kievel m /kʲí:vel/

  1. 'ne rinkvörmige metale bandj veur dinger (wie de plenk van e vaat) biejein te haje
  2. speelgood veur kinjer inne vorm van 'ne kievel
  3. (ajerwèts) de velg van e fietsjeraad die es [2] gebroek waerdje
Raod

Veur beteikenis [1] wuuert meis 't waord rink gebroek.

Aafbraeking
  • kie-vel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 187.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kievel kievele kievelen
IPA /kʲí:vel/ /kʲí:ve̽le/ /kʲí:ve̽len/
dim. sjrif kievelke kievelken kievelkes
IPA /kʲí:ve̽l̥kʲe/ /kʲí:ve̽l̥kʲen/ /kʲí:ve̽l̥kʲes/ /kʲí:ve̽l̥kʲez/
dat. sjrif kievel kievele kievelen
IPA /kʲí:vel/ /kʲí:ve̽le/ /kʲí:ve̽len/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kievel /kʲí:vel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kievele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kievele
Aafbraeking
  • kie-vel