Naar inhoud springen

klark

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klark m /kl̥ár̥k/

  1. matterjaal det opgehoos wuuert en oetgespiedj dore móndj, det besteit oet zeiver, sliem en ètter
    Doe mós 'ne klark noeatj inslikke, went dan blief dae opkómme.
Aafbraeking
  • klark
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Aaj luuj zagte det 'ne klark inne móndj hajen hieël óngezóndj is.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 190.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klark klarkeklarken
IPA /kl̥ár̥k//kl̥árg/ /kl̥ár̥kə//kl̥ár̥kən/
dim. sjrif klerkskeklerksken klerkskes
IPA /kl̥ǽr̥kskʲe//kl̥ǽr̥kskʲen/ /kl̥ǽr̥kskʲes//kl̥ǽr̥kskʲez/
dat. sjrif klark klarkeklarken
IPA /kl̥ár̥k//kl̥árg/ /kl̥ár̥kə//kl̥ár̥kən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klark /kl̥ár̥k/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klarke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van klarke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van klarke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klarke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van klarke
Aafbraeking
  • klark
Variaasje