kriet

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

kriet ó (Nederlands: krijt)

• Mofers: krie~t (—, —)

Verbuging

krieter, krietje

kriet [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kriet ó /kr̥í:t/

1. e wit mineraal wo kalk in zitj womit me kan sjrieven of teikene

   Mit kriet kóns se fijn op e sjoealbord kalke.

2. 't geologisch tiedpèrk van 145 toet 66 miljoen jaor trögk

   In 't kriet laefdje de dinosauriërs.

Aafbraeking

• kriet

Aafleijinge

• kriete, krietje
• krietsjieterd, krietsjraom, krietwit
• boumkriet

Verwantje wäörd

• gieps, kalk
• kalke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kriet		—
	IPA	/kr̥í:t/	/kr̥í:d/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	kriet		—
	IPA	/kr̥í:t/	/kr̥í:d/	—

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: kriet

Frans: craie v Ingels: chalk(en:) Letien: calx(la:) v Nederlandjs: krijt(nl:) ó Portegees: giz(pt:) m

Pruus: Kreide v Sjinees: 墡(zh:) Viëtnamees: phấn(vi:) Zweeds: krita g

[2]

• Ingels: Cretacious
• Nederlandjs: krijt^(nl:) ó

Wirkwaord

Neet-lemma

kriet /kr̥í:t/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kriete
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kriete

Aafbraeking

• kriet