laepelke

Van Wiktionary

'n tas kóffe mit e laepelke

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

laepelke ó /lɛ́:pe̽l̥kʲe/

  1. (gesjieër) 'ne klèndere laepel dae me broek veur in 'n tas mit te reure
Aafbraeking
  • lae-pel-ke
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif laepelke laepelken laepelkes
IPA /lɛ́:pe̽l̥kʲe/ /lɛ́:pe̽l̥kʲen/ /lɛ́:pe̽l̥kʲes/ /lɛ́:pe̽l̥kʲez/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif laepelke laepelken laepelkes
IPA /lɛ́:pe̽l̥kʲe/ /lɛ́:pe̽l̥kʲen/ /lɛ́:pe̽l̥kʲes/ /lɛ́:pe̽l̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

laepelke /lɛ́:pe̽l̥kʲe/

  1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van laepel
Aafbraeking
  • lae-pel-ke