leime

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

leime /lɛ́i̯me/

  1. gemaak van leim
    Oppe aaj kirk laag e leie daak.
Aafbraeking
  • lei-me
Samestèlling
Zagswies
  • Bótter bie de vès; Veurnieks woontj in Mezeik in e leimen huuske: Me mót betale, veur nieks is nieks te kriege.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif leime leimen leime leimen leime leimen leime leimen leime leimen leime leimen
IPA /lɛ́i̯me/ /lɛ́i̯men/ /lɛ́i̯me/ /lɛ́i̯men/ /lɛ́i̯me/ /lɛ́i̯men/ /lɛ́i̯me/ /lɛ́i̯men/ /lɛ́i̯me/ /lɛ́i̯men/ /lɛ́i̯me/ /lɛ́i̯men/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In dees vel kaltj me lever van (gemaak) van leim.

In anger spraoke[bewirk]