louf

louf: e-n óngerdeil einer plantj.

Lèmbörgsj

Oetspraok

• IPA: /ˈlɒ^ʊf/ (Ètsbergsj)

Aafkóms

• E Lèmbörgsj heimwaordj aafkómstig oed g'm Aadlèmbörgsje es Lauf.

Zèlfstenjig naomswaordj

louf ó

1. (Hoeaglèmbörgsj) E plat, greun ónderdeil einer plantj.

   Kied des se gei löjf in die gezichte kriegs.

Buging

(Hoeaglèmbörgsj)	inkelvaadj				mieëvaadj
	gans	avig	klènder	splintjer	gans	avig	klènder	splintjer
èègenersval	louf	-	löjfke	-	löjf	-	löjfkes	-
èègedómsval	loufs	-	löjfkes	-	löjf	-	löjfkes	-
richtingsval	louves	-	louveske	-	louvese	-	louveskes	-
rèèksval	louve	-	löjfke	-	löjf	-	löjfkes	-
veurwèrpsval	louf	-	löjfke	-	löjf	-	löjfkes	-
achterval		-		-		-		-
oetroopsval		-		-		-		-
middelsval		-		-		-		-

Zèlfhed

• [1] blaad.