móf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

móf m /mʊf/

  1. 'ne kaoker dae mit bóntj of anger izolerendj matterjaal geveurd is veure henj te besjerme taenge de kaaj
  2. 'ne kaoker veur twieë buzen inne richting vanne lingdje opein aan te sloete
  3. 'n plaats wo twieë lektrisseteitsdräöj mitein verbónje waere
  4. (synoniem) (graof spraokgebroek) anger waord veur pruus
Aafbraeking
  • stóf
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif móf móffe móffen
IPA /mʊf/ /mʊv/ /mʊfə/ /mʊfən/
dim. sjrif mufke mufken mufkes
IPA /møfkʲe/ /møfkʲen/ /møfkʲes/ /møfkʲez/
dat. sjrif móf móffe móffen
IPA /mʊf/ /mʊv/ /mʊfə/ /mʊfən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]