móf
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
móf m /mʊf/
- 'ne kaoker dae mit bóntj of anger izolerendj matterjaal geveurd is veure henj te besjerme taenge de kaaj
- 'ne kaoker veur twieë buzen inne richting vanne lingdje opein aan te sloete
- 'n plaats wo twieë lektrisseteitsdräöj mitein verbónje waere
- (synoniem) (graof spraokgebroek) anger waord veur pruus
- Aafbraeking
- stóf
- Aafleijinge
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | móf | móffe | móffen | |
IPA | /mʊf/ | /mʊv/ | /mʊfə/ | /mʊfən/ | |
dim. | sjrif | mufke | mufken | mufkes | |
IPA | /møfkʲe/ | /møfkʲen/ | /møfkʲes/ | /møfkʲez/ | |
dat. | sjrif | móf | móffe | móffen | |
IPA | /mʊf/ | /mʊv/ | /mʊfə/ | /mʊfən/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]