möts

Van Wiktionary

'ne manskaerel mit 'n möts oppe kop

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

möts v /mœts/

  1. (kleier) 'n saort hood, gemaak van stóf en sónger helle randj, veural gedrage bie kaad waer
Aafbraeking
  • möts
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif möts mötse mötsen
IPA /mœts/ /mœdz/ /mœtse/ /mœtsen/
dim. sjrif mötske mötsken mötskes
IPA /mœtskʲe/ /mœtskʲen/ /mœtskʲes/ /mœtskʲez/

In anger spraoke[bewirk]