Naar inhoud springen

midde

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

midde v (Nederlands: midden, midden van iets, centrum)

Verbuging

middes, —

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

midde ó (Nederlands: midden, omgeving, milieu)

Verbuging

middes, —

Biewaord

[bewirk]

midde (Nederlands: midden, in het midden van, in het middelpunt van)


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

midde v /mɪde/

  1. 't puntj det prónt tössen al in ligk, mit gelieke lingdjes aan ederskantje, det halverwaeges alle uterste ligk
  2. de ómgaeving die kortbie de [1] ligk
Aafbraeking
  • mid-de
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de deug inne midde: 'n wiets veur wen me tösse twieë anger luuj geit zitte
    Ich zit mich tössen uch in: de deug inne midde.
  • de kirk inne midden (haje): raejelik zeen (ouch es imperatief: De kirk inne midde. = Bön raejelik.)
    Die doon ofwen 't euver 'n koe geit, meh doe mós de kirk inne midden haje.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif midde midden middes
IPA /mɪde//mɪden/ /mɪdes//mɪdez/
dim. sjrif
IPA
Raod

Bakkes zaet det dit waord ónziejig wuuert, meh det huuere veer neet. In taengendeil, de meiste spraekers make dit waord in 't Nederlandjs ouch e de-waord.

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: midde