miemert

Van Wiktionary

roeaj miemerte [2] aan 'n miemert [1]
'ne miemertestroek [1]
witte miemerte [2]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

miemert v /mí:mer̥t/

  1. (plantje) Ribes rubrum: 'ne stroek mit aetbaar roeaj toet greunsig witte bèsse
  2. (plantje) (aeteswaar) de aetbaar roeaj toet greunsig witte bès die aan 'n [1] grujtj
    Miemerte zeen get zoersig; wens te die inne jochert duis, mót dao sókker bie.
Aafbraeking
  • mie-mert
Variaasje
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif miemert miemerte miemerten
IPA /mí:mer̥t/ /mí:merd/ /mí:me̽r̥te/ /mí:me̽r̥ten/
dim. sjrif miemerke miemerken miemerkes
IPA /mí:me̽r̥kʲe/ /mí:me̽r̥kʲen/ /mí:me̽r̥kʲes/ /mí:me̽r̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[2]