mormel
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
mormel ó /mɒ́rməl/
- 'n ónaantrèkkelik tuinendj laevendj waeze
- Kies daen hóndj; det is e mormel, juus wie de baas.
- Aafbraeking
- mor-mel
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | mormel | mormele | mormelen | |
| IPA | /mɒ́rməl/ | /mɒ́rmə̽lə/ | /mɒ́rmə̽lən/ | ||
| dim. | sjrif | mörmelke | mörmelken | mörmelkes | |
| IPA | /mœ́rmə̽l̥kə/ | /mœ́rmə̽l̥kən/ | /mœ́rmə̽l̥kəs/ | /mœ́rmə̽l̥kəz/ | |
| dat. | sjrif | mormel | mormele | mormelen | |
| IPA | /mɒ́rməl/ | /mɒ́rmə̽lə/ | /mɒ́rmə̽lən/ | ||
In anger spraoke[bewirk]
- Nederlandjs: mormel ó
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
mormel /mɒ́rməl/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van mormele
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van mormele
- Aafbraeking
- mor-mel