Naar inhoud springen

opdoekke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich doek get op mer ich doek get op det ich get opdoek ich höb get opgedoek
IPA /ɪʝ duk çæd 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ʝ duk çæd 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ç çæd 'ɒbduk/ /ɪç‿œ̽b̥ çæd ɒpɣ̊əduk/

opdoekke /ɒbdukə/

  1. (euvergenkelik) doon verdwienen of laoten oetsjeie van 'n instèlling of 'n verein
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief opdoeke.

Aafbraeking
  • op-doek-ke
Kómaaf
  • Oet 't Nederlandjs.

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opdoek opdoeks opdoek opdoekke opdoekken opdoek opdoekke opdoekken opdoekkendj
IPA /ɒbduk/ /ɒbdug/ /ɒbduks/ /ɒbdugz/ /ɒbduk/ /ɒbdug/ /ɒbdukə/ /ɒbdukən/ /ɒbduk/ /ɒbdug/ /ɒbdukə/ /ɒbdukən/ /ɒbdukəɲɟ/
vergangen tied sjrif opdoekdje opdoekdjen opdoekdjes opdoekdje opdoekdjen opdoekdje opdoekdjen opdoekdje opdoekdjen opdoekdje opdoekdjen opgedoek
IPA /ɒbdugɟə/ /ɒbdugɟən/ /ɒbdugɟəs/ /ɒbdugɟəz/ /ɒbdugɟə/ /ɒbdugɟən/ /ɒbdugɟə/ /ɒbdugɟən/ /ɒbdugɟə/ /ɒbdugɟən/ /ɒbdugɟə/ /ɒbdugɟən/ /ɒpɣ̊əduk/ /ɒpɣ̊ədug/
gebi-jjendje wies sjrif doek op! doekke-v'r op doektj op!
doek op!
IPA /dug ɒp/ /dug ɒb/ /dukəvər ɒp/ /dukəvər ɒb/ /dugɟ ɒp/
/dug ɒp/
/dugɟ ɒb/
/dug ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opdoekke opdoekken opgedoek ó opdoekke opdoekken opdoekkentaere opdoekkentaeren opgedoekke opgedoekken
IPA /ɒbdukə/ /ɒbdukən/ /ɒpɣ̊əduk/ /ɒpɣ̊ədug/ /ɒbdukə/ /ɒbdukən/ /ɒbdukən̥'tɛ̀:re/ /ɒbdukən̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊ədukə/ /ɒpɣ̊ədukən/

't Wirkwaord "doekke" kump los neet veur; de vörm daovan staon hieónger opgegaeve.

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif doek doeks doek doekke doekken doek doekke doekken
IPA /duk/ /dug/ /duks/ /dugz/ /duk/ /dug/ /dukə/ /dukən/ /duk/ /dug/ /dukə/ /dukən/
vergangen tied sjrif doekdje doekdjen doekdjes doekdje doekdjen doekdje doekdjen doekdje doekdjen doekdje doekdjen
IPA /dugɟə/ /dugɟən/ /dugɟəs/ /dugɟəz/ /dugɟə/ /dugɟən/ /dugɟə/ /dugɟən/ /dugɟə/ /dugɟən/ /dugɟə/ /dugɟən/
gebi-jjendje wies sjrif doek! doekke-v'r doektj!
doek!
IPA /duk/ /dug/ /dukəvər/ /dukc/
/duk/
/dugɟ/
/dug/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opdoekke ó /ɒbdukə/

  1. (gerundium) gerundium II van opdoekke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-doek-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opdoekke opdoekken
IPA /ɒbdukə/ /ɒbdukən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opdoekke opdoekken
IPA /ɒbdukə/ /ɒbdukən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opdoekke /ɒbdukə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opdoekke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opdoekke (in naevezats)
Aafbraeking
  • op-doek-ke
Variaasje