opgaeve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich gaef get op mer ich gaef get op det ich get opgaef ich höb get opgegaeve
IPA /ɪç ʝ̊ɛ́:f çæd 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ç ʝ̊ɛ́:f çæd 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd ɒpʝ̊ɛ́:f/ /ɪç‿œ̽b ʝæd ɒpɣ̊əʝɛ́:ve/

opgaeve /ɒpʝ̊ɛ́:ve/

  1. (euvergenkelik) oetsjeie mitte stried of 't oetveure van 'n lestige taak en zich es verlaore gaeve
    Ich gaef 't op. Veer zeen noe al drie jaor bezig mit dem van 't rouken aaf te kriege, meh nieks baatj.
  2. (euvergenkelik) de kösten enne nótse vermelje (wie bie 't doon vanne belasting)
  3. (óneuvergenkelik) (reflexief) (sjriftelik) aangaeve det me mit wiltj doon aan 'n aktiviteit
  4. (euvergenkelik) emes 'n opgaaf gaeve, emes 'n taak opdrage
Aafbraeking
  • op-gae-ve
Antoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • opgegaeve zeen: volges de genaeshieëre gèn kans mieër höbbe te euverlaeve

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opgaef opguuefs opguuef opgaeve opgaeven opgef
opgaef
opgaeve opgaeven opgaevendj
IPA /ɒpʝ̊ɛ́:f/ /ɒpʝ̊ɛ́:v/ /ɒpɣ̊ʉ̜̀ɛ̯̈fs/ /ɒpɣ̊ʉ̜̀ɛ̯̈vz/ /ɒpɣ̊ʉ̜̀ɛ̯̈f/ /ɒpɣ̊ʉ̜̀ɛ̯̈v/ /ɒpʝ̊ɛ́:ve/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven/ /ɒpʝ̊æf/
/ɒpʝ̊ɛ̀:f/
/ɒpʝ̊æv/
/ɒpʝ̊ɛ̀:v/
/ɒpʝ̊ɛ́:ve/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven/ /ɒpʝ̊ɛ́:veɲɟ/
vergangen tied sjrif opgaaf
opgoof
opgaafs
opgoofs
opgaaf
opgoof
opgove opgoven opgoof opgove opgoven opgegaeve
opgegaove
opgegaeven
opgegaoven
IPA /ɒpɣ̊á:f/
/ɒpɣ̊ò:f/
/ɒpɣ̊á:v/
/ɒpɣ̊ò:v/
/ɒpɣ̊á:fs/
/ɒpɣ̊ò:fs/
/ɒpɣ̊á:vz/
/ɒpɣ̊ò:vz/
/ɒpɣ̊á:f/
/ɒpɣ̊ò:f/
/ɒpɣ̊á:v/
/ɒpɣ̊ò:v/
/ɒpɣ̊ó:və/ /ɒpɣ̊ó:vən/ /ɒpɣ̊ò:f/ /ɒpɣ̊ò:v/ /ɒpɣ̊ó:və/ /ɒpɣ̊ó:vən/ /ɒpɣ̊əʝɛ́:ve/
/ɒpɣ̊əɣɒ́:və/
/ɒpɣ̊əʝɛ́:ven/
/ɒpɣ̊əɣɒ́:vən/
hujigen tied
(kónjunktief)
sjrif opgaef opgaefs opgaef opgaeve opgaeven opgaef opgaeve opgaeven opgaevendj
IPA /ɒpʝ̊ɛ̀:f/ /ɒpʝ̊ɛ̀:v/ /ɒpʝ̊ɛ̀:fs/ /ɒpʝ̊ɛ̀:vz/ /ɒpʝ̊ɛ̀:f/ /ɒpʝ̊ɛ̀:v/ /ɒpʝ̊ɛ́:ve/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven/ /ɒpʝ̊ɛ̀:f/ /ɒpʝ̊ɛ̀:v/ /ɒpʝ̊ɛ́:ve/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven/ /ɒpʝ̊ɛ́:veɲɟ/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif opgoof opgoofs opgoof opgove opgoven opgoof opgove opgoven opgegaeve
opgegaove
opgegaeven
opgegaoven
IPA /ɒpɣ̊ò:f/ /ɒpɣ̊ò:v/ /ɒpɣ̊ò:fs/ /ɒpɣ̊ò:vz/ /ɒpɣ̊ò:f/ /ɒpɣ̊ò:v/ /ɒpɣ̊ó:və/ /ɒpɣ̊ó:vən/ /ɒpɣ̊ò:f/ /ɒpɣ̊ò:v/ /ɒpɣ̊ó:və/ /ɒpɣ̊ó:vən/ /ɒpɣ̊əʝɛ́:ve/
/ɒpɣ̊əɣɒ́:və/
/ɒpɣ̊əʝɛ́:ven/
/ɒpɣ̊əɣɒ́:vən/
gebi-jjendje wies sjrif gaef op!
gae mich op!
gaeve-v'r op gaeftj op!
gaef op!
IPA /ʝɛ́:v ɒp/
/ʝɛ́:mɪʝ ɒp/
/ʝɛ́:v ɒb/
/ʝɛ́:mɪʝ ɒb/
/ʝɛ́:vever ɒp/ /ʝɛ́:vever ɒb/ /ʝɛ̀:vɟ ɒp/
/ʝɛ̀:v ɒp/
/ʝɛ̀:vɟ ɒb/
/ʝɛ̀:v ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opgaeve opgaeven opgegaef ó opgaeve opgaeven opgaeventaere opgaeventaeren opgegaeve opgegaeven
IPA /ɒpʝ̊ɛ́:ve/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven/ /ɒpɣ̊əʝɛ́:f/ /ɒpɣ̊əʝɛ́:v/ /ɒpʝ̊ɛ́:ve/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven̥'tɛ̀:re/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊əʝɛ́:ve/ /ɒpɣ̊əʝɛ́:ven/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opgaeve ó /ɒpʝ̊ɛ́:ve/

  1. (gerundium) gerundium II van opgaeve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-gae-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opgaeve opgaeven
IPA /ɒpʝ̊ɛ́:ve/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opgaeve opgaeven
IPA /ɒpʝ̊ɛ́:ve/ /ɒpʝ̊ɛ́:ven/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opgaeve /ɒpʝ̊ɛ́:ve/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opgaeve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opgaeve
Aafbraeking
  • op-gae-ve