opluip

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

opluip v > m /ɒpl̥œ́i̯p/

  1. 'nen toestandj wobie väöl luuj ónröstig samekómme
    Wie det óngelök aan 't Roeazenhäöfke gebeurd waas, koom dao 'ne gansen opluip van luuj die dao stónge te kieke.
Raod

Allewiel wuuert deze vrouwelike vorm vervange dore ónziejige substantivering "oploup".

Aafbraeking
  • op-luip
Variaasje
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opluip opluipe opluipen
IPA /ɒpl̥œ́i̯p/ /ɒpl̥œ́i̯b/ /ɒpl̥œ́i̯pe/ /ɒpl̥œ́i̯pen/
dim. sjrif opluipke opluipken opluipkes
IPA /ɒpl̥œ́i̯pkʲe/ /ɒpl̥œ́i̯pkʲen/ /ɒpl̥œ́i̯pkʲes/ /ɒpl̥œ́i̯pkʲez/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opluip /ɒpl̥œ́i̯p/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van oploupe (in naevezats)
Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking
  • op-luip
Variaasje