Naar inhoud springen

optèlling

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

optèlling v /ɒpté̞lɪŋ/

  1. (raekene) de hanjeling van 't optèlle, 'n raekenkundige opgaaf wo d'n oetbinjel gegaeve wuuert door twieë of mieë getalle biejein te doon toet ei getal
Aafbraeking
  • op-tèl-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif optèlling optèllingeoptèllingen
IPA /ɒpté̞lɪŋ/ /ɒpté̞lɪŋe//ɒpté̞lɪŋen/
dim. sjrif optèllingskeoptèllingsken optèllingskes
IPA /ɒpté̞lɪ̽ŋ̊skʲe//ɒpté̞lɪ̽ŋ̊skʲen/ /ɒpté̞lɪ̽ŋ̊skʲes//ɒpté̞lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]