petit

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

petit /pə'tɪt/

  1. tieër, braekbaar en klein tegeliekertied
Aafbraeking
  • pe-tit
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Det stengsken is väöls te petit; det is dich zoea gebraoke.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif petitte petitten petitte petit petitte petit petit
IPA /pə'tɪte/ /pə'tɪten/ /pə'tɪte/ /pə'tɪt/ /pə'tɪd/ /pə'tɪte/ /pə'tɪt/ /pə'tɪd/ /pə'tɪt/ /pə'tɪd/
kómparatief sjrif petittere petitteren petitter petitter petitter petitter petittert
IPA /pə'tɪtərə/ /pə'tɪtərən/ /pə'tɪtər/ /pə'tɪtər/ /pə'tɪtər/ /pə'tɪtər/ /pə'tɪtər̥t/ /pə'tɪtərd/
superlatief sjrif petitste petitsten petitste petitste petitste petitste petitste
IPA /pə'tɪtste/ /pə'tɪtsten/ /pə'tɪtste/ /pə'tɪtste/ /pə'tɪtste/ /pə'tɪtste/ /pə'tɪtste/
partitief sjrif petits
IPA /pə'tɪts/ /pə'tɪdz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) petits (toe) (wie) petitj (geer)
IPA /wì: pə'tɪts tú:/ /wì: pə'tɪc ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) petitters (toe) (wie) petittertj (geer)
IPA /wì: pə'tɪtər̥s tú:/ /wì: pə'tɪtər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

petit /pə'tɪt/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • pe-tit

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif petit
IPA /pə'tɪt/ /pə'tɪd/
kómparatief sjrif petitter
IPA /pə'tɪtər/
superlatief sjrif petitste
IPA /pə'tɪtste/