Naar inhoud springen

plóf

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

plóf m /pl̥ʊf/

  1. 'nen dóffe klank wie van get det vèltj of ónverhöds óntbrandj
Aafbraeking
  • plóf
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif plóf plóffe plóffen
IPA /pl̥ʊf/ /pl̥ʊv/ /pl̥ʊfə/ /pl̥ʊfən/
dim. sjrif plufke plufken plufkes
IPA /pl̥øfkə/ /pl̥øfkən/ /pl̥øfkəs/ /pl̥øfkəz/
dat. sjrif plóf plóffe plóffen
IPA /pl̥ʊf/ /pl̥ʊv/ /pl̥ʊfə/ /pl̥ʊfən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: klaatsj
  • Nederlandjs: plof g


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

plóf /pl̥ʊf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van plóffe
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van plóffe
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van plóffe
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van plóffe
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van plóffe
Aafbraeking
  • plóf
Variaasje