plekke
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Wirkwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]plekke /pl̥ækʲe/
- (euvergenkelik) mit 'n sametrèkkendje stóf, wie liem, vasmake
- (óneuvergenkelik) vas blieve zitte
- Maak daen aanrèk 'ns zuver; mich blieve de henj d'raan plekke.
- (euvergenkelik) 'n bewirking make, wie oppe kómpjoeter, wobie geknipdje gegaeves of bestenj op 'n anger plaats waere neergezatj
- Aafbraeking
- plek-ke
- Aafleijinge
- plekker, plekkerd, plekkerig, plekkert, pleksel
- aafplekke, aaneinplekke, aanplekke, beplekke, euverplekke, inplekke, opplekke, sameplekke
- plekbandj, plekkrach, plekplaoster
- Antoniem
- [1,3] knippe
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- blieve plekke: euverdreve lang op 'n plaats blieve (wie inne kefee)
Verveuging
[bewirk]ich | doe | det | veer | geer | zie | deilwaord | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
hujigen tied | sjrif | plek | pleks | plek | plekke | plekken | plek | plekke | plekken | plekkendj | |||||
IPA | /pl̥ækʲ/ | /pl̥ægʲ/ | /pl̥æks/ | /pl̥ægz/ | /pl̥ækʲ/ | /pl̥ægʲ/ | /pl̥ækʲe/ | /pl̥ækʲen/ | /pl̥ækʲ/ | /pl̥ægʲ/ | /pl̥ækʲe/ | /pl̥ækʲen/ | /pl̥ækʲeɲɟ/ | ||
vergangen tied | sjrif | plekdje | plekdjen | plekdjes | plekdje | plekdjen | plekdje | plekdjen | plekdje | plekdjen | plekdje | plekdjen | geplek | ||
IPA | /pl̥ægɟe/ | /pl̥ægɟen/ | /pl̥ægɟes/ | /pl̥ægɟez/ | /pl̥ægɟe/ | /pl̥ægɟen/ | /pl̥ægɟe/ | /pl̥ægɟen/ | /pl̥ægɟe/ | /pl̥ægɟen/ | /pl̥ægɟe/ | /pl̥ægɟen/ | /ɣə'pl̥ækʲ/ | /ɣə'pl̥ægʲ/ | |
gebi-jjendje wies | sjrif | plek! | plekke-v'r | plektj! plek! |
|||||||||||
IPA | /pl̥ækʲ/ | /pl̥ægʲ/ | /pl̥ækʲever/ | /pl̥ækc/ /pl̥ækʲ/ |
/pl̥ægɟ/ /pl̥ægʲ/ | ||||||||||
substantivering | infinitief | gerundium I | gerundium II | supinum | participium | ||||||||||
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||||||
sjrif | plekke | plekken | geplek ó | plekke | plekken | plekkentaere | plekkentaeren | geplekke | geplekken | ||||||
IPA | /pl̥ækʲe/ | /pl̥ækʲen/ | /ɣə'pl̥ækʲ/ | /ɣə'pl̥ægʲ/ | /pl̥ækʲe/ | /pl̥ækʲen/ | /pl̥ækʲen̥'tɛ̀:re/ | /pl̥ækʲen̥'tɛ̀:ren/ | /ɣə'pl̥ækʲe/ | /ɣə'pl̥ækʲen/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
[2]
- Ingels: stick(en:)
- Japans: 粘りつく(ja:)
- Louisianacreool: collé(lou:)
- Nederlandjs: plakken, kleven
- Pruus: kleben
Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]plekke ó /pl̥ækʲe/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- plek-ke
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | plekke | plekken | — | |
IPA | /pl̥ækʲe/ | /pl̥ækʲen/ | — | ||
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — | |||
dat. | sjrif | plekke | plekken | — | |
IPA | /pl̥ækʲe/ | /pl̥ækʲen/ | — |
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]plekke /pl̥ækʲe/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van plekke
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van plekke
- Aafbraeking
- plek-ke
Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]plekke /pl̥ækʲe/
- (neet-lemma) mieëvaadsvorm van plek
- Aafbraeking
- plek-ke