poeat

Van Wiktionary

'ne poeat [1] van 'n kat

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

poeat m /pùä̯t/

  1. (bieëster) (liefdeil) eine vanne lidmaote van e bieës, e bein van e bieës
  2. (euverdrechtelik) 'ne steun worop e muibel steit (van oearsprónk allein bie kes)
  3. (in mieëvaad) e lieëlik handjsjrif
    Boh, waat sjrief dae mit vies puuet; det is bao neet te laeze.
  4. (synoniem) (graof spraokgebroek) anger waord veur bein
  5. (synoniem) (graof spraokgebroek) anger waord veur handj
Aafbraeking
  • poeat
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • De kop is aaf (döks gevolg door noe de stert enne puuet nag): Veer zeen begós (meh nanneet klaor).
  • emes bieje puuet höbbe/pakke:
    1. emes vaspakke
    2. emes (meis humoristisch) misleie
  • emes puuetje trèkke: emes doon strukele (Nederlandjs: pootje lappen)
  • gènne poeat oetstaeke: gaar nieks doon
  • de poeat stief haje: bie zien meining blieve
  • gènne poeat veur op te staon höbbe: 'n óngefundeerde meining höbbe
  • op drie puuet loupe: flot kepot dreige te gaon, wie door 'n mechanische mankaasje
    Dae moter löp hieël stoeakkerig; zoea te huuere löp dae op drie puuet.
  • oppe puuet (gaon) staon: mit alle mach bie zie standjpuntj blieve
  • puuetjes kriege: verdwienen es e gevolg van deefstal
    Nao de bevriejing haw ozen hoesraod inèns puuetjes gekrege.
  • 'n Kat kump altied op häör puuetjes terech: Me mót vertroewen op die wo me juus aan twiefeltj.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif poeat puuet
IPA /pùä̯t/ /pùä̯d/ /pʉ̜̀ɛ̯̈t/ /pʉ̜̀ɛ̯̈d/
dim. sjrif puuetje puuetjen puuetjes
IPA /pʉ̜̀ɛ̯̈ce/ /pʉ̜̀ɛ̯̈cen/ /pʉ̜̀ɛ̯̈ces/ /pʉ̜̀ɛ̯̈cez/
dat. sjrif poeat puuet
IPA /pùä̯t/ /pùä̯d/ /pʉ̜̀ɛ̯̈t/ /pʉ̜̀ɛ̯̈d/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]