rechszaak

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

rechszaak v /ræçz̥á:k/

  1. (rechsspraok) 'n óneinigheid die twieë of mieë pertiejen höbbe euver häör rechte, dees waere bie 'ne richter veurgelag dae dao-euver mót besloete ('n oetspraok make)
Aafbraeking
  • rechs-zaak
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rechszaak rechszake rechszaken
IPA /ræçz̥á:k/ /ræçz̥á:g/ /ræçz̥á:kə/ /ræçz̥á:kən/
dim. sjrif rechszaekske rechszaeksken rechszaekskes
IPA /ræçz̥ɛ́:kskʲe/ /ræçz̥ɛ́:kskʲen/ /ræçz̥ɛ́:kskʲes/ /ræçz̥ɛ́:kskʲez/

In anger spraoke[bewirk]