reuk

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

reuk m /rǿ:kʲ/

1. gewaarwaering mitte naas van 't dao zeen van gaasvörmige oetwaseming
2. 't vermeuge [1] te kónne gewaar waere
3. (specefiek) 'ne fijne reuk ([1])

Aafbraeking

• reuk

Aafleijinge

• reukloos
• reukaltjaor, reukstóf, reukwater
• aerdreuk, waasreuk

Verwantje wäörd

• ruke
• meure, rufte, stank

Zagswies

• 'ne reuk inne naas of m'n oppe mèskoel steit: örges zeen wo 't hieël erg stink

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	reuk		reuke	reuken
	IPA	/rǿ:kʲ/	/rǿ:gʲ/	/rǿ:kʲe/	/rǿ:kʲen/
dim.	sjrif	reukske	reuksken	reukskes
	IPA	/rǿ:kskʲe/	/rǿ:kskʲen/	/rǿ:kskʲes/	/rǿ:kskʲez/
dat.	sjrif	reuk		reuke	reuken
	IPA	/rǿ:kʲ/	/rǿ:gʲ/	/rǿ:kʲe/	/rǿ:kʲen/

In anger spraoke

[1]

Frans: odeur m Grieks (nuuj): άρωμα(el:) ó Ingels: smell Koreaans: 냄새(ko:)

Nederlandjs: geur(nl:) g, reuk g Pruus: Geruch ó Spaans: olor m Zweeds: doft g, lukt g

[2]

Frans: odorat m Grieks (nuuj): όσφρηση(el:) v Ingels: smell Nederlandjs: reukzin g, reukvermogen ó

Pruus: Geruchssinn m Spaans: olfato m Zweeds: luktsinne ó

[3]

• Ieslandjs: angan^(is:) v

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

reuk /rø̀:kʲ/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van rook

Aafbraeking

• reuk