Naar inhoud springen

roeffel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

roeffel m /rufəl/

  1. (meziek) 'n rits flot nao einanger kómmendje slaeg op 'n tróm
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief roefel.

Aafbraeking
  • roef-fel
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif roeffel roeffele roeffelen
IPA /rufəl/ /rufə̽lə/ /rufə̽lən/
dim. sjrif ruuffelke ruuffelken ruuffelkes
IPA /rʉ̜fə̽l̥kʲe/ /rʉ̜fə̽l̥kʲen/ /rʉ̜fə̽l̥kʲes/ /rʉ̜fə̽l̥kʲez/
dat. sjrif roeffel roeffele roeffelen
IPA /rufəl/ /rufə̽lə/ /rufə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

roeffel /rufəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van roeffele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van roeffele
Aafbraeking
  • roef-fel