roeffel
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
roeffel m /rufəl/
- (meziek) 'n rits flot nao einanger kómmendje slaeg op 'n tróm
- Raod
Lèt op! Bakkes sjrief roefel.
- Aafbraeking
- roef-fel
- Aafleijinge
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | roeffel | roeffele | roeffelen | |
| IPA | /rufəl/ | /rufə̽lə/ | /rufə̽lən/ | ||
| dim. | sjrif | ruuffelke | ruuffelken | ruuffelkes | |
| IPA | /rʉ̜fə̽l̥kʲe/ | /rʉ̜fə̽l̥kʲen/ | /rʉ̜fə̽l̥kʲes/ | /rʉ̜fə̽l̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | roeffel | roeffele | roeffelen | |
| IPA | /rufəl/ | /rufə̽lə/ | /rufə̽lən/ | ||
In anger spraoke[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
roeffel /rufəl/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van roeffele
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van roeffele
- Aafbraeking
- roef-fel