sèstigste

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Rangtèlwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sèstigste /se̞stɪçste/

  1. op plaats sèstig in 'n rie
  2. (es opvolger van 'n houftèlwaord) gedeildj door sèstig
Aafbraeking
  • sès-tig-ste
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
mannelik vrouwelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
superlatief sjrif sèstigste sèstigsten sèstigste sèstigste sèstigste
IPA /se̞stɪçste/ /se̞stɪçsten/ /se̞stɪçste/ /se̞stɪçste/ /se̞stɪçste/

In anger spraoke[bewirk]