sjoealetwie

Van Wiktionary

'n sjoealetwie

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjoealetwie v /ʃùä̯le̽tw̥ì:/

  1. 'n saort zekske, meis mit e ritsversloet, wo me sjriefgerei en anger sjoealzakes in kan doon
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief ouch sjoealetui.

Aafbraeking
  • sjoeal-e-twie
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjoealetwie sjoealetwies
IPA /ʃùä̯le̽tw̥ì:/ /ʃùä̯le̽tw̥ì:s/ /ʃùä̯le̽tw̥ì:z/
dim. sjrif sjoealetwieke sjoealetwieken sjoealetwiekes
IPA /ʃùä̯le̽tw̥ì:kʲe/ /ʃùä̯le̽tw̥ì:kʲen/ /ʃùä̯le̽tw̥ì:kʲes/ /ʃùä̯le̽tw̥ì:kʲez/

In anger spraoke[bewirk]