sloeting

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sloeting v /sl̥ú:tɪŋ/

  1. de hanjeling van 't toemake van e slaot of 'n äöpening
  2. e middel of óngerdeil veur losse deil of oetinj aanein vas te make
    Det slutingske vanne kitting is kepot; laot 'ns kieken of dao get aan te foesjen is.
Aafbraeking
  • sloe-ting
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sloeting sloetinge sloetingen
IPA /sl̥ú:tɪŋ/ /sl̥ú:tɪŋe/ /sl̥ú:tɪŋen/
dim. sjrif slutingske slutingsken slutingskes
IPA /sl̥ʉ̜́:tɪ̽ŋ̊skʲe/ /sl̥ʉ̜́:tɪ̽ŋ̊skʲen/ /sl̥ʉ̜́:tɪ̽ŋ̊skʲes/ /sl̥ʉ̜́:tɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]